piątek, 18 marca 2022

Kierował naszą szkołą przez 40 lat

 



Wacław Tuwalski 1909-1995

WACŁAW JÓZEF TUWALSKI urodził się 18 września 1909 roku. w Pogorzeli k. Mińska Mazowieckiego, w rodzinie chłopskiej. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Pogorzeli, a w 1923 r. rozpoczął naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Siennicy. W latach 1945-1947 ukończył Studium Zagadnień Społecznych i Gospodarczych Wsi na KUL, w 1961 r. - Studium Nauczycielskie w Lublinie.

Pracę pedagogiczną rozpoczął w 1928 r. Tchórzewie, a w 1932 r. przeniósł się do Woli Osowińskiej, gdzie zamieszkał, kierował miejscową szkołą do 1973 r. i aktywnie działał do końca życia. Był animatorem kultury i nieustannym organizatorem. W 1934 r. założył Koło Absolwentów Szkoły Powszechnej, które po roku przekształciło się w ZMW „Siew”, skupiający ponad 80 osób. W ramach tej organizacji prowadził zespół folklorystyczny. Aktywizował działalność Spółdzielni Spożywców „Wolanka”, Kółka Rolniczego i Koła Gospodyń Wiejskich.

W czasie wojny współtworzył struktury BCh, pełnił funkcję komendanta obwodu łukowskiego. Od 1943 r. poszukiwany przez Niemców, musiał się ukrywać. Po zakończeniu działań wojennych zabiegał o utworzenie w Woli Osowińskiej Uniwersytetu Ludowego. Starał się wraz z młodzieżą nie dopuścić do grabieży takich obiektów, jak: młyn, gorzelnia, biura i sklepy Spółdzielni „Wolanka”. W 1955r. zorganizował Bibliotekę Publiczną, a w 1956 r. - pierwszą na wsi w woj. lubelskim Spółdzielnię Zdrowia. W 1960 r. w wyniku jego starań rozpoczęła działalność Szkoła Przysposobienia Rolniczego (obecnie Zespół Szkół Rolniczych). Kolejne lata zaowocowały następnymi organizacjami: w 1977 r. założył Towarzystwo Regionalne, a w 1980. NSZZ Solidarność Rolników Indywidualnych.

W dużej mierze to dzięki jego inspiracji i usilnym staraniom, dla potrzeb Woli Osowińskiej i okolic wzniesionych zostało wiele obiektów: w 1935 r. całkowicie społecznie budynek szkolny wraz ze świetlicą dla młodzieży (obecnie siedziba muzeum), zaraz po wojnie sklepy i biuro Spółdzielni „Wolanka”, w latach. 1960-1970 remiza strażacka, dwa budynki dla Spółdzielni Zdrowia, apteka; utwardzono wiele kilometrów dróg i powiększono siedzibę Szkoły Rolniczej.

Był propagatorem kultury ludowej. Zorganizował Muzeum Regionalne. Opracował w formie scenicznej i książkowej Wesele sprzed 100 lat i Historię wsi Wola Osowińska,, a w formie broszur wiersze ludowe, legendy i podania oraz referaty programowe.

Uhonorowany wieloma odznaczeniami i nagrodami, m.in.:

Złotym Krzyżem Zasługi (1965),

Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973),

Zasłużony Działacz Kultury (1977),

Złotą Honorową Odznaką ZMW,

Złotą Odznaką ZNP (1965),

Nagrodą im. Z. Klukowskiego (za działalność regionalistyczną).


Zmarł 19 marca 1995 roku, spoczywa na cmentarzu w Woli Osowińskiej


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz